Dachy.

W budownictwie ludowym stosowano rozmaite konstrukcje dachów, takie jak: ślegowy, sochowy, półsochowy oraz krokwiowy.

Dach ślegowy (rys. 1) to rozwiązanie w którym występowały wyłącznie poziome elementy konstrukcyjne, układane systemem wieńcowym. Jest to prosta konstrukcja przy której nie trzeba było stosować narzędzi precyzyjnych, takich jak np. dłuta czy świdry. Siekiera wystarczała do wzniesienia dachu.

art 3 rys 1
Rys. 1 Dach ślegowy
Inną konstrukcją jest zanikający dach sochowy (rys. 2). Nazwa jego pochodzi od pionowych, rozwidlonych elementów konstrukcyjnych zwanych sochami. W tym dachu można było umieścić minimum dwie sochy, które były przy ścianach bocznych i wyznaczały górną część dachu. Na sochach opierało się ślemię a na nim z kolei kluczyny.

art 3 foto 2
Rys. 2 Dach sochowy

Dach krokwiowy (rys. 3) to jeden z najbardziej popularnych dachów, do dzisiaj zresztą stosowany. Jego podstawowymi elementami są pary krokwi. Krokwie mogą być oparte na oczepie wieńczącym zrąb budynku lub na podłużnych płatwiach, leżących na belkach głównych. W kalenicy krokwie są połączone na nakładkę, wzajemnie się wspierając, tworzą trójkątny układ wiązara dachowego.

art 3 foto 3
Rys. 3 Dach krokwiowy


Literatura źródłowa:
• Wanda Bogusz „Projektowanie architektoniczne i budownictwo regionalne” WSiP Warszawa1999
• Janusz Panas „Nowy poradnik majstra budowlanego” Arkady 2012
• http://informatorbudowlany.org

unia 270 92         erb 229 58         logo pl sk pwt 178 118

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w 85% w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Rzeczpospolita Polska – Republika Słowacka 2007-2013 oraz z budżetu państwa w 10% za pośrednictwem Euroregionu Beskidy i w 5% - Powiat Żywiecki.